الهی گاهی حجم دنیای درونمان ازوجودت تهی میشود؛

آنوقت ما می مانیم و تنهایی و ترس،

درها دیوار میشوند به رویمان ؛
و امیدهایمان یک آرزوی دور از دسترس

؛تنها نور وجود توست که دل ما را آرام نگه می دارد؛

نورت را هر روزبه دلمان بتابان

ای روشنی بخش درتاریکیهای سخت

“خداوندا"…

اراده مان را به زمان کودکی باز گردان، 

همان زمان که برای یکبار ایستادن

هزار بار می افتادیم…. 

اما ناامید نمیشدیم!

ای مهربان ترین ما را دریاب ،،،،

الهی آمین